Cechy ogrodu japońskiego

Harmonia, 

prostota, spokój, 

piękno i elegancja, 

naturalność i intuicja. 

Często wykorzystywanym elementem takich ogrodów są miniatury, dzięki którym na niewielkim obszarze można zmieścić całkiem spory kawałek krajobrazu. 

Ponieważ w naturze rzadko kiedy spotyka się symetrię i wyrafinowane kompozycje, ogrody japońskie są asymetryczne i proste.  

Profesjonalnie stworzony ogród japoński to założenie umożliwiające odpoczynek wśród dzikiej przyrody, dające wrażenie istnienia od setek lat i powstania bez pomocy człowieka.

3 główne komponenty etosu sztuki ogrodowej to:

PORZĄDEK, KONTROLA I POWŚCIĄGLIWOŚĆ

Cechy ogrodu japońskiego:
- mała liczba gatunków sadzonych roślin; 
- każdy element ogrodu dobierany jest ze względu na kształtowanie całości;
- nie geometryczność, brak linii prostych, osi i równych rzędów;
- nakaz orientowania omszonych świętych kamieni SABI w ogrodzie tak samo jak w miejscu gdzie je znaleziono;
- grupy kamieni mogą reprezentować naturalny japoński krajobraz gór i klifów;
- w jeziorach i stawach kamienie w kształcie żurawi i żółwi przypominają Mistyczne Wyspy Nieśmiertelnych z chińskich mitów;
- otoczaki z białego kwarcu lub biały piasek od pradawnych czasów używane były do oznaczania miejsc świętych, a w ogrodach ZEN używane są do przedstawiania fal;
- stawy w ogrodach japońskich modelowano tak, by przypominały naturalne, znane odcinki wybrzeża, chmury lub tykwy, lub kształt kaligraficznych wzorów chińskich oznaczających wodę i ducha;
- tam gdzie nie ma wody, odpowiednio ułożone kamienie tworzyły suche kaskady sprawiając wrażenie, że woda właśnie przestała po nich płynąć albo zaraz popłynie;
- rośliny dopełniające kształty kamieni w ogrodzie są przycinane w dokładnie zaokrąglone formy tak, by przypominały góry, chmury 
i morskie fale – tło naturalnego krajobrazu Japonii, a sinusoidalne zarysy sugerowały nieustanny ruch.

Wielkie ogrody Japonii są ponadczasowe i można je opisywać używając czasu przeszłego jak i teraźniejszego, ponieważ w Japonii starożytne i stare w pewien sposób w współistnieje i łączy się z nowym. 

Ogród japoński w naszych warunkach jest zazwyczaj jedynie ogrodem stylizowanym, opartym na zasadach tworzenia zgodnych z filozofią, nie trzymającym się jednak sztywno reguł i zasad. Nawiązującym mimo wszystko swoim charakterem i elegancją, rozpoznawalnym po pierwszym rzucie oka. Jest to styl ogrodu szczególnie zalecany dla ludzi ceniących sobie oryginalność i polot.