Niwaki

Zarówno Bonsai jak i Niwaki , Suiseki czy ogrody japonskie , ogrody medytacyjne zen  mają korzenie w Sinto - religii bóstw, w której prócz wiekowych drzew "oddawano cześć" również głazom, skałom i np. wodospadom. 

Niwaki w przeciwieństwie do Bonsai to drzewa hodowane w gruncie lub w pojemnikach z założeniem, że i tak do niego trafią.

Niwaki z japonskiego NIWA(ogród), KI (drzewo). - więc są to wszystkie drzewa jakie spotkamy w ogrodzie japońskim.  Niejednokrotnie drzewa tak dopracowane i wyidealizowane, ze śmiało kwalifikowałyby się na wystawy "bonsajowe" .

Podobnie jak w Bonsai i tutaj możemy wyróżnić podstawowe style realizowane mniej, lub bardziej formalnie. 
-KYOKUKANSHITATE wijący się 
-SOKANSHITATE bliźniaczy 
-TAKANSHITATE mnogi 
-TAMAZUKURI kule 
-DANZUKURI schody 
-KAIZUKURI muszle 
-KARIKOMI (jp. ko -pojedyncze) kule 
(Tłumaczenia z angielskiego!) 

Karikomi (zdjecie ponizej) to rośliny formowane w kuliste , czasem półkuliste, lekko eliptyczne formy. Głównie strzyżone techniką "żywopłotową". Wykorzystuje się tu gatunki tj, bukszpan, ligustr, berberys itp. Występują w  grupach po kilka lub kilkanaście elementów w rożnych formach symbolicznych, przemyślanych i uzasadnionych kombinacjach. 

Monkaburi to głównie (jesli nie tylko (?)  Sosny usytuowane przy wejściach do ogrodów i przy bramach posesji z bardzo charakterystyczną gałęzią nad wejściem "gałąź witająca" 


Fusezukuri - drzewa których dolne partie podparte są za pomocą konstrukcji z bambusowych tyczek , technika pozycjonująca gałęzie w celu optymalnego doświetlenia, stosowana też głównie (jeśli nie tylko (?)) w wypadku Sosen. 

 
 MOCHIKOMI to termin określający wieloletnią pracę wykonaną na drzewach (również bonsai) widoczną na pniu , konarach i gałęziach w postaci dużej ilości zmian ruchu lini pnia na skutek redukcji drewna (czy to przez bonsaistę czy w niwaki przez ogrodnika. Wielu bonsaistów stara się osiągnąć mochikomi poprzez wyginanie odrutowanego pnia w rożne strony , z różnym skutkiem.. W przyrodzie jednak takie wygięcia spotyka się sporadycznie , a linia pnia zmienia kierunek dopiero gdy zostanie wyeliminowany któryś z pędów (długopędów- przewodników) a jego role przejmuje inny rosnący w innym kierunku.