Podstawowe style bonsai

 

PODSTAWOWE STYLE BONSAI  CHOKKAN - styl wyprostowany                           SHAKKAN - styl pochylony                              BUNJIN - styl literacki                                    BANKAN - styl powyginany                         FUKINAGASHI - targany wiatrem                      IKADABUKI -  tratwa                ISHIZUKE - drzewka na skale                    NEGARI - korzenie w powietrzu                 KENGAI - kaskada                                            MOYOGI - wygięty pień                     SOKAN - podwójny pień                                        YOSE-UYE - las                      SEKIJOJU - korzenie na skale                      HAN-KENGAI - półkaskada                              Do stylu dobiera się gatunki roślin oraz kształt i barwę doniczki. Dla bardzo małych roślin używa się określenia MAME - BONSAI . PRZYKŁADY ROŚLIN Z WYSTAW:                            Sztuka formowania drzewek bonsai /Materiał od miłośnika kultury Japońskiej  mgr inż. Dariusza Szpakowskiego/

Drzewko bonsai

 

Bonsai (wg encyklopedii Wikipedia) to sztuka miniaturyzowania drzew lub krzewów uprawianych w odpowiednio dobranych, płaskich pojemnikach. Efekt ten jest uzyskiwany poprzez specyficzne przycinanie oraz pielęgnację. W potocznym znaczeniu – zminiaturyzowane rośliny o sztucznie wymuszonym, płytkim systemie korzeniowym umieszczone w płaskim naczyniu.

Sztuka uprawy bonsai pochodzi z Chin (jest tam nazywana penjing, również penzai), mimo że jest kojarzona głównie z Japonią. Według źródeł Japończycy włączyli ją do swych tradycji w VIII wieku n.e. Pierwszy wiersz mówiący o bonsai pochodzi z połowy XIV w., jednak najwcześniejsze rysunki pochodzą ze skryptów z 1309 roku.

W przeszłości sztuką tą zajmowali się ludzie wysoko urodzeni – arystokraci, osoby duchowne. Od XVII w. zajęli się nią zwykli ludzie.

Uzyskanie doskonałej formy bonsai to rezultat wieloletniej pielęgnacji, niekiedy kilku pokoleń ogrodników.

 wiąz drobnolistny

Do uprawy wybiera się gatunki drzew i krzewów o zdrewniałych pędach. Najbardziej cenione są bonsai z drzew długowiecznych, jak dęby, graby, buki, głogi, brzozy, sosny, cisy, świerki, jałowce itp.

grab zwyczajny

 Najmniej natomiast ceni się krótko żyjące gatunki roślin, jak np. topola. Do hodowli w pomieszczeniach, w których przez cały rok panują dodatnie temperatury wykorzystuje się: fikusy, karmony, oliwki, serissy, ligustry i wiele innych. 

 
O stylach później, a tu przykłady:

 

 

Bezśnieżna zima w popołudniowym słońcu

W bezśnieżną zimę ogród wygląda równie uroczo. Promienie zachodzącego słońca wprowadzają ciekawy nastrój. Staw za kosodrzewiną i zasuszonymi kwiatostanami irysów syberyjskich, skuty resztkami rozpływającego się lodu, tworzy przestrzeń otwierającą także serce.

 

 

 

Stanowi on równie piękne tło dla kręconej wierzby.

 

 

"Żywe" kamienie kontrastują z igłami sosen oświetlonych promieniami słońca. Lampa japońska umieszczona w rozwidleniu ścieżki podkreśla charakter ogrodu.

 

 

Ta sama lampa oglądana z innego punktu ogrodu rozpoczyna rząd kulistych bukszpanów podkreślających (w oddali) zakole ścieżki. Na pierwszym planie płożące jałowce tworzą "rozlewisko".

 

Jeszcze inne spojrzenie na ogród. Tym razem na pierwszym planie kształtowana katalpa i hibiskus (w lewym rogu). "Żywe kamienie" z iglaków i tawuł stanowią przedplan lampy (w oddali). Popołudniowe zimowe słońce daje niepowtarzalny obraz.


 

Wspomnienia z Goczałkowic

Lato to dobra pora nie tylko na prace w swoim ogrodzie, ale na zwiedzanie innych.  Zima natomiast to wspaniały czas na wspomnienia i plany. Zapraszam Cię do moich wspomnień - ogrodu w Goczałkowicach.

Ogród (kilkudziesięciohektarowy teren) państwo Kapiasowie tworzyli latami. Po jednej stronie drogi znajdują się najstarsze założenia z ogromnymi drzewami, z drugiej strony wielkie tereny z nowszymi ogrodami.
To właśnie w starej części mieści się piękny ogród japoński ze strzyżonymi w kostkę bukszpanami, żwirowymi nawierzchniami, czerwonym mostkiem i ogrodzeniem z bambusa.

Była to dobra okazja by uwiecznić jego piękno i zdobyć trochę wiedzy na temat tworzenia ogrodowych kompozycji.

Woda wypływała tu z prostopadłościennych kamieni, obmywając je wsiąkała w drobniutki żwirek.

 

Bukszpany cięte w kostki (klasyfikowały go), robiły wrażenie ogrodu japońskiego współczesnego.

Piramidalny kamień z przyciętą sosną i klonami stanowił jedną z kompozycji.

Roślinność (klon, funkia, miłorząb japoński i formowana sosna), czerwony mostek i lampa to elementy prawie każdego ogrodu japońskiego, dlatego pewno nie zabrakło ich tutaj.

 

Widok z mostka robił jeszcze inne wrażenie, ukazywał roślinność  z innej strony i w całej krasie.

Funkie, w tle miłorząb japoński i iglaki - to jeszcze inna odsłona. 

Nie zabrakło też poidełka dla ptaków i lampy tym razem o innym kształcie.

Zachwyt i spokój m.in. tego oczekuję, gdy wybieram się to ogrodu japońskiego. Tej niesamowitej energii, którą odczułam będąc kiedyś w Jarkowie. Był to mój pierwszy ogród japoński jaki odwiedziłam. Wszystkie inne porównuje do tamtego stanu euforii, wiem, wiem to nie w porządku :)