Klon palmowy

"Klon palmowy pochodzi z Japonii, Korei i wschodnich Chin.

Choć w rodzimych stronach osiąga 10 m wysokości i podobną szerokość, w Europie najczęściej nie przekracza kilku metrów. Zachwyca delikatnymi, filigranowymi liśćmi, w zależności od odmiany różowymi, purpurowymi, kremowymi, czerwono-białymi, żółto-zielonymi, czerwono-zielonymi oraz malowniczym, parasolowatym pokrojem. Kwiaty nie są najmocniejszą stroną tych roślin, jednak któż myśli o kwiatach, mając przed oczami tak niezwykłe ulistnienie. Jeśli dodamy do tego jeszcze bogactwo kształtów i wielkości oraz pokrojów poszczególnych odmian, otrzymamy rozmaitość, w której trudno się nie zagubić."


W polskich szkółkach można spotkać zaledwie około 20 procent odmian z tego oceanu barw i kształtów, ponieważ pozostałe nie przeżyją naszych mrozów. Najczęściej sa to:Atropurpureum' i 'Dissectum'.

Klony palmowe - nie lubią podmokłych stanowisk, dobrze czują się na próchnicznych, lekko wilgotnych glebach o kwaśnym odczynie. Jednak, co istotne, na zbyt żyznej ziemi rosnące zbyt intensywnie, końce pędów nie drewnieją wystarczająco przed zimą i przemarzają.

System korzeniowy tych roślin jest płytki, dlatego prócz podlewania potrzebują też ściółkowania, które zabezpiecza glebę przed zbytnim parowaniem. Klony te powinny rosnąć w miejscu zacisznym, osłoniętym od wiatru. Najbardziej kształtne korony formują na stanowiskach słonecznych, ale jeśli nie mamy w ogrodzie wystarczająco wilgotnej gleby, lepiej posadzić je w lekkim półcieniu, w przeciwnym razie palące słońce może wysuszać ich delikatne liście. Często się zdarza, że świeżo posadzone egzemplarze, szczególnie z grupy Dissectum, mają przez pewien czas zasuszone krawędzie i wierzchołki liści. Młode egzemplarze na zimę trzeba osłaniać chochołami ze słomy, juty lub agrowłókniny. Wszelkie cięcia pielęgnacyjne i formujące najlepiej jest wykonywać zimą i na przedwiośniu.